Εδώ θα βρείτε τι περιλαμβάνει το ολοκληρωμένο πρωτόκολλο διατροφικής παρέμβασης που εφαρμόζεται στο Doc Diet και γιατί είναι χρήσιμο.
1) Τι: Για την πλήρη και ολοκληρωμένη διατροφική υποστήριξη του ασθενούς απαιτείται γνώση του παθοφυσιολογικού υπόβαθρου της νόσου. Του μηχανισμού δηλαδή που οδήγησε στην εκδήλωση και διατήρηση της.
Γιατί: Αυτό μας επιτρέπει να γνωρίζουμε σε ποιο σημείο των βιοχημικών και φυσιολογικών διεργασιών πρέπει να στοχεύει η παρέμβαση της διατροφής.
2) Τι: Προαπαιτούμενο της ολοκληρωμένης εκτίμησης του ασθενούς είναι η λήψη λεπτομερούς ατομικού ιατρικού και οικογενειακού ιστορικού.
Γιατί: Με τον τρόπο αυτό γνωρίζουμε ποιες άλλες παθολογικές καταστάσεις οφείλουμε να λάβουμε υπόψη κατά τη σύνταξη της διαιτητικής εντολής, αλλά και ποιοι άλλοι κίνδυνοι υπάρχουν για την υγεία του ασθενούς και πως μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνισή τους.
3) Τι: Έπειτα πρέπει με τα κατάλληλα εργαλεία να αξιολογηθεί ο διατροφικός κίνδυνος και η κατάσταση θρέψης του ασθενούς.
Γιατί: Έτσι αποφασίζουμε πόσο εντατική πρέπει να είναι η παρέμβαση και με ποιο ρυθμό πρέπει να επαναξιολογείται η πορεία του ασθενούς.
4) Τι: Λήψη διατροφικού ιστορικού.
Γιατί: Το διατροφικό ιστορικό μας επιτρέπει να γνωρίζουμε εάν η σίτιση του ασθενούς ήταν επαρκής ή ανεπαρκής κατά το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν. Μπορούμε δηλαδή να κρίνουμε σε ποιο βαθμό η διατροφή επηρέασε την κατάσταση θρέψης του ασθενούς ή τυχόν διαταραχές θρέψης οφείλονται σε άλλους παράγοντες. Επίσης, κατά τη λήψη ιστορικού καταγράφονται οι ατομικές διατροφικές προτιμήσεις και αποστροφές που θα χρησιμοποιηθούν σε επόμενο στάδιο.
5) Τι: Κλινική και εργαστηριακή εκτίμηση του ασθενούς.
Γιατί: Οι μέθοδοι αυτές μας επιτρέπουν να έχουμε μια «φωτογραφική» (στιγμιαία) εικόνα της υγείας του ασθενούς κατά την προσέλευσή του στο γραφείο. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμες τεχνικές στην αξιολόγηση της πορείας του ασθενούς και της αποτελεσματικότητας της διατροφικής παρέμβασης.
6) Τι: Καθορισμός των στόχων της διατροφικής παρέμβασης.
Γιατί: Η στοχοθεσία είναι ένας τρόπος αυτοελέγχου, ελέγχου της αποτελεσματικότητας της παρέμβασης αλλά και παρακίνησης του διαιτώμενου για ανάληψη δράσης. Ο καθορισμός των στόχων πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο και να πληροί 5 χαρακτηριστικά. Να είναι συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, εφικτοί, ρεαλιστικοί και να επιτυγχάνονται σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα.
7) Τι: Σύνταξη διαιτολογίου βασισμένου στην συνεκτίμηση όλων των ανωτέρω ατομικών αναγκών και προτιμήσεων.
Γιατί: Το διαιτολόγιο αποτελεί την «μετάφραση» των διατροφικών αναγκών του ατόμου σε τρόφιμα και γεύματα. Κατά τη διάρκεια σύνταξής του, δίνεται η ευκαιρία στον ασθενή να εκφράσει τους προβληματισμούς του και να βρει απάντηση σε κάθε απορία του.
8) Τι: Προγραμματισμός επόμενου ραντεβού.
Γιατί: Ο προγραμματισμός του επόμενου ραντεβού απαιτείται προκειμένου να αξιολογηθεί η πρόοδος και να επανεκτιμηθούν όπου χρειάζεται οι στόχοι και η μεθοδολογία διατροφικής παρέμβασης.