Δίαιτα και διατροφή λίγο πριν το βαριατρικό χειρουργείο; Πόσο πριν; Αυτό το «πόσο» μπορεί να κάνει τη διαφορά. Σκέψεις και γνώσεις σε πρώτο πρόσωπο…
Η συνειδητοποίηση
Τα χρόνια περνούσαν και ο δείκτης της ζυγαριάς σταδιακά ανέβαινε. Σταδιακά, αλλά σταθερά. Πάντα προς τα πάνω. Και κάπως έτσι έφτασα στο σημείο που ακόμη και εγώ ο ίδιος αντιλαμβάνομαι πως είναι το έσχατο. Πως η κατάσταση δεν «πάει παρακάτω». Ακόμη και εγώ ο ίδιος, το αντιλαμβάνομαι μόνος μου, χωρίς την συμβουλή κάποιου ειδικού.
Ο ήχος της αλήθειας
Για τη λύση στο πρόβλημα του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους όμως πρέπει να επισκεφθώ κάποιον ειδικό. Όπερ και το πράττω και ξεκινώ από τον διαιτολόγο. Ο διαιτολόγος, όντας ενημερωμένος, μου λέει «Ο δείκτης μάζας σώματός σας είναι 49. Αυτό σημαίνει ότι πάσχετε από νοσογόνο παχυσαρκία». Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιώ ότι το βάρος μου πια, έχει γίνει μία αρρώστια για μένα.
Και συνεχίζει ο διαιτολόγος: «μαζί θα ξεκινήσουμε μία προσπάθεια απώλειας βάρους, αλλά θα πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε και έναν χειρουργό που έχει εξειδίκευση στη βαριατρική χειρουργική. Μία δυσάρεστη εξέλιξη στην υγεία σας μπορεί να έρθει πριν προλάβουμε να επιτύχουμε το στόχο μας με τη διατροφή ως μονοθεραπεία». Και κάπου εκεί συνειδητοποιώ ότι μάλλον άργησα…
Άργησα
Άργησα γιατί τώρα πια για να επιτύχω ένα υγιές σωματικό βάρος, πρέπει να «χάσω» 50 κιλά. Αν προβληματιζόμουν και το αποφάσιζα πριν έναν χρόνο, θα έπρεπε να χάσω 30. Η διαφορά μεταξύ του 50 και του 30 δεν είναι 20.
Δεν είναι μια απλή μαθηματική πράξη.
Είναι εξίσωση στην οποία υπεισέρχεται και ο χρόνος. Ο χρόνος που πια είναι πολύτιμος. Γιατί, για να φτάσω από τα 50 κιλά στα 30 θα μεσολαβήσουν περίπου 5 μήνες. Άραγε σε αυτούς τους 5 μήνες με «περιμένει» ένα επεισόδιο εμφράγματος του μυοκαρδίου;
Άργησα γιατί η καλύτερη λύση μου αυτή τη στιγμή είναι το χειρουργείο. Άραγε έχει επιπλοκές μια βιατρική χειρουργική επέμβαση; Έχει δεν έχει, είναι μάλλον η πιο σίγουρη λύση για μένα. Άρα θα το υπομείνω. Πριν ένα χρόνο ίσως δεν χρειαζόταν να το σκεφτώ καν.
Άργησα γιατί ο γιατρός εξέτασε υπερηχογραφικά την καρδιά μου και μου μίλησε για μεγαλοκαρδία, για υπερτροφία της αριστερής καρδιάς. Πριν έναν χρόνο ίσως δεν χρειαζόταν να περάσω καν το κατώφλι του γραφείου του. Μου είπε βέβαια πως είναι αντιστρεπτή, εάν μειώσω το βάρος μου αρκετά. Και πάλι όμως, η λύση μου αυτή τη στιγμή είναι το χειρουργείο. Το μαχαίρι.
Μακάρι να είχα ευαισθητοποιηθεί νωρίτερα.
Μακάρι να μην είχα αργήσει.
