Η σχέση μας με το φαγητό θα πρέπει να είναι μια ισορροπία μεταξύ υγιεινής διατροφής και απόλαυσης των διατροφικών πειρασμών. Μα πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν όταν αποδεχθούμε ότι οι διατροφικές μας επιλογές είναι μια γραμμή με μικρά ζιγκ ζαγκ και όχι μια απόλυτα ευθεία γραμμή.
Το φαγητό πρέπει να εξασφαλίζει την καλή θρέψη μας
Η καλή θρέψη είναι η διατήρηση του βάρους εντός υγιών ορίων. Σε γενικές γραμμές (χωρίς να είναι απόλυτο) το εξασφαλίζουμε εάν έχουμε έναν δείκτη μάζας σώματος μεταξύ 20-24 kg/m2. Όμως, καλή θρέψη είναι και η διατήρηση της ομοιοστασίας των μικροθρεπτικών συστατικών του οργανισμού. Δηλαδή, η διατήρηση των αποθεμάτων του οργανισμού σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Επίσης, η καλή θρέψη επιτυγχάνεται όταν προσλαμβάνουμε τα «σωστά» μακροθρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνες, λιπαρά οξέα, υδατάνθρακες), στις «σωστές» αναλογίες.
Για παράδειγμα λιπαρά οξέα είναι τα κορεσμένα, τα μονοακόρεστα και τα πολυακόρεστα. Επίσης, λιπαρά οξέα είναι τα βραχείας, μέσης και μακράς αλύσου. Αντίστοιχα, υδατάνθρακες είναι και τα απλά σάκχαρα αλλά και οι φυτικές ίνες. Όπως επίσης, οι πρωτεΐνες μπορεί να είναι ζωικής προέλευσης υψηλής βιολογικής αξίας αλλά και φυτικής προέλευσης μικρότερης βιολογικής αξίας.
Προκειμένου λοιπόν να διατηρήσουμε την καλή θρέψη η οποία είναι συμβατή με την μακροπρόθεσμη διατήρηση της υγείας, θα πρέπει κατά κανόνα να κάνουμε ορισμένες επιλογές τροφίμων που έχω περιγράψει εκτενώς σε προηγούμενα άρθρα.
Το φαγητό δεν θα πρέπει να πάψει να είναι απόλαυση
Η διατροφή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η κυριότερη καθημερινή συνήθεια. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι εύκολη αλλά και απολαυστική.
Αυτό σημαίνει ότι η στέρηση των μικρών διατροφικών «αμαρτιών» δεν είναι μακροπρόθεσμα διατηρήσιμη. Αντί λοιπόν να ακολουθούμε κύκλους στέρησης και υπερκατανάλωσης, είναι προτιμότερο να εντάξουμε και αυτά τα τρόφιμα στο διαιτολόγιό μας, αλλά ελεγχόμενα και σχετικά προγραμματισμένα. Δηλαδή, επιλέγουμε μικρές προς μέτριες ποσότητες αυτών των τροφίμων και προσπαθούμε να τα εντάξουμε σε περιστάσεις που θα μας ευχαριστήσουν ή σε περιστάσεις που είναι μονόδρομος.
Για παράδειγμα, αποφεύγουμε τα τηγανητά τρόφιμα αφενός λόγω του θερμιδικού τους περιεχομένου και αφετέρου λόγω του είδους των λιπαρών που περιέχουν. Μια καλή συνήθεια στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, θα ήταν να περιοριστούμε στην κατανάλωση τηγανητών τροφίμων σε περιπτώσεις εξόδου για φαγητό με παρέα.
Η σχέση μας με το φαγητό σε μία εικόνα
Ας την φανταστούμε σαν δύο τεμνόμενους κύκλους. Ο ένας αντιπροσωπεύει τον κανόνα που εξασφαλίζει την σωστή θρέψη μας. Ο άλλος τις θρεπτικά υποδεέστερες αλλά γευστικές επιλογές. Η διατροφή μας θα πρέπει να είναι ο κοινός τόπος των δύο κύκλων.
