Ηλικιωμένοι και διατροφή

Ηλικιωμένοι που ζουν στα χωριά. Με αυλές, με κήπους με χωράφια, με τα κατάλληλα καλλιεργητικά μηχανήματα, με αγνούς καλούς σπόρους που θα εξασφαλίσουν μια καλή σοδειά, που θα εξασφαλίσουν την διατροφική αυτάρκεια.

Ηλικιωμένοι όμως, χωρίς σοδειά. Έχουν όλα τα εφόδια εκτός από ένα, την σωματική ικανότητα. Αυτός είναι ο στερητικός παράγων της διατροφικής αυτάρκειας.

Η σωματική ικανότητα είναι (αλληγορικά) το άθροισμα που λαμβάνουμε από την πρόσθεση της μυϊκής μάζας και της μυϊκής λειτουργικότητας. Οι δύο όροι όσο και αν μοιάζουν συνώνυμοι δεν είναι. Μοιράζονται όμως τουλάχιστον ένα κοινό χαρακτηριστικό: εξαρτώνται και οι δύο σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφή. Η φτωχή διατροφή μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς και τις δύο.

Τι άλλο τις επηρεάζει; η άσκηση. Η διατήρηση ¨εκπαιδευμένου¨ και εξασκημένου μυοσκελετικού συστήματος. Άρα η διαρκής άσκηση.

Για την διατήρηση λοιπόν της λειτουργικότητάς μας σε υψηλό/ικανοποιητικό επίπεδο μέχρι την ηλικία που θα μας είναι δραματικά απαραίτητη θα πρέπει να τρεφόμαστε σωστά και να μένουμε σωματικά δραστήριοι μέσω της εργασίας ή της άσκησης.