Ολιστική διατροφή είναι η συμπληρωματική χορήγηση βοτάνων, φυτών και συμπληρωμάτων ή κάτι άλλο;
Ολιστική: η σημασία της λέξης
Συνώνυμο της λέξης είναι «ολοκληρωμένη», αλλά σίγουρα η λέξη αυτή δεν είναι τόσο φαντεζί όσο η «ολιστική». Και όμως σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Το ολοκληρωμένο και το πλήρες.
Ολιστική διατροφή: τι δεν είναι
Δεν είναι η κατανάλωση εξωτικών βοτάνων και πανάκριβων συμπληρωμάτων που μπορεί να έχουν απρόβλεπτη επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Δεν είναι επίσης το τεστ δυσανεξίας που με τη μέθοδο του (περίπου) ηλεκτροσόκ αποφαίνεται για τις τροφές που δεν πρέπει να τρως. Ακόμη, δεν είναι τα βοτάνια που πλασάρουν εταιρείες σε μορφή πόσιμων υγρών προκειμένου να χάσεις τα περιττά κιλά.
Δεν είναι όμως ούτε τα τρόφιμα που παρατίθενται σε κατάλογο υπό τον τίτλο «τροφές για να κάψεις το λίπος της κοιλιάς». Ούτε είναι το διαιτολόγιο που συνέταξαν εξειδικευμένοι διπλωματούχοι της κινεζικής ιατρικής (ωιμέ το ακούσαμε και αυτό-δηλαδή MD made in China?).
Τι είναι πραγματικά η ολιστική διατροφή
Ή τουλάχιστον τι θα έπρεπε να σκεφτόμαστε ακούγοντας τον όρο αυτό. Η παροχή ολιστικής (προτιμώ το «ολοκληρωμένης») διατροφής, ξεκινά με την λήψη ενός καλού και λεπτομερούς ιστορικού. Δημιουργείται έτσι ένας πλήρης κατάλογος πληροφοριών που αφορούν τον διαιτώμενο/ασθενή. Έτσι, ο διαιτολόγος είναι σε θέση να γνωρίζει με λεπτομέρεια τις ανάγκες του διαιτώμενου, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τα αίτια αυτών και πάει λέγοντας.
Στη συνέχεια ακολουθεί η σύνταξη του διαιτολογίου. Κατά τη διαδικασία αυτή, έχοντας όλες τις προηγούμενες πληροφορίες στην διάθεσή του, ο διαιτολόγος συντάσσει την διαιτητική εντολή. Ο τρόπος που γίνεται αυτό, πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες του ασθενούς και να επιλύει διατροφικά (όπου είναι εφικτό) τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και έχουν αντίκτυπο στην θρέψη του.
Φυσικά, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα και σε ένα διαιτολόγιο όλα τα διατροφικά προβλήματα του ασθενούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο διαιτολόγος οφείλει να ιεραρχεί τα προβλήματα και να τα επιλύει κατά σειρά σπουδαιότητας.
Για παράδειγμα σε ασθενή με εκσεσημασμένες μη ελεγχόμενες διαρροϊκές κενώσεις και δυσλιπιδαιμία (πχ αυξημένη ολική χοληστερόλη), η προτεραιότητα είναι αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας του εντέρου και της συνεκτικότητας των κοπράνων. Η δυσλιπιδαιμία μπορεί να αντιμετωπιστεί διατροφικά σε δεύτερο χρόνο μετά από 5-6 ημέρες. Άρα δεν «μπουκώνουμε» το διαιτολόγιο με αδιάλυτες φυτικές ίνες για «να ρίξουμε τη χοληστερίνη».
Βέβαια, αυτά διδάσκονται στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και όχι στις συναγωγές των Ιατρών του Πεκίνου.
