Μια cheat day το Σαββατοκύριακο κυρ διαιτολόγε μου. Έτσι για να πάρω κουράγιο να ξεκινήσω και να τηρήσω το πρόγραμμα της επόμενης εβδομάδας.
Η cheat day το Σαββατοκύριακο είναι η παγίδα σου!
Είναι η παγίδα σου γιατί μπορείς πολύ (πολύ, πολύ) άνετα, να καταναλώσεις εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες θερμίδες πριν σταματήσεις το φαγητό. Σε αυτό μπορεί να σε «βοηθήσει» σημαντικά το λίπος κάθε μορφής (λίπη και έλαια). Λίπη είναι όσα έχουν στερεή μορφή σε θερμοκρασία δωματίου ενώ έλαια όσα έχουν υγρή μορφή στη θερμοκρασία αυτή.
Μία κουταλιά του γλυκού ελαιόλαδο έχει τόσες θερμίδες όσες περίπου ένα αυγό κατηγορίας Large. Αναλογίσου πόσες γύρες έκανε η γιαγιά σου το φαγητό, και εάν η μητέρα σου «κληρονόμησε» αυτή τη συνήθεια. Και θυμήσου εάν μπορείς πόσες φορές άκουσες από τα χείλη όσων σιτίζονται από τα χέρια δαύτα τη φράση τη μαγική: «δεν τρώω πολύ, αλλά παχαίνω»!!! Τα φταίει το λάδι.
Φαντάσου τώρα μία μέρα που δεν θα προσέξεις τίποτα και φαντάσου να πεις θα φάω όσο ελαιόλαδο θέλω το μεσημέρι και το βράδυ. Τέσσερις κουταλιές της σούπας το μεσημέρι και τέσσερις το βράδυ. Στη σούμα 8, και σε θερμίδες 1200 περίπου, μόνο από το λάδι. Και για να μείνεις στα κιλά σου χρειάζεσαι μόλις 1500. Τι να πρωτοφάς για τις υπόλοιπες 300? Και τα ρημάδια τα νύχια σου ακόμα, θερμίδες έχουν!
Αυτός είναι ο ένας λόγος για να αποφύγεις τέτοιες παλιοσυνήθειες. Cheat day και κολοκύθια. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος να κλωτσήσεις την προσπάθεια της υπόλοιπης εβδομάδας. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος να αναπληρώσεις το θερμιδικό έλλειμμα των 2000 θερμίδων που πέτυχες τις προηγούμενες ημέρες.
Είναι και η λάθος διαγωγής σου!
Η λάθος διατροφική αγωγή σου. Γιατί; Γιατί η «διατροφική αγωγή» είναι η διαμόρφωση ορθών διατροφικών συνηθειών και συμπεριφορών. Προϋποθέτει δε, τη διατροφική εκπαίδευση. Να μάθουμε δηλαδή, ποιο είναι το σωστό, να πειστούμε γιατί είναι το σωστό και να εκπαιδευτούμε πως μπορούμε να το εφαρμόσουμε μακροχρόνια.
Διατροφική αγωγή δεν είναι το σύστημα «υπομονή 6 μέρες και την έβδομη ημέρα μακελειό». Αυτό μπορούμε να το πούμε «υπομονή», «μαρτύριο», «διαβολοβδομάδα», «μη φας, την Κυριακή σου ‘χω γλάρο» κτλ. Δεν διαμορφώνει ορθές διατροφικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές πάντως αυτό το 6-1.
Γι’ αυτό και δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιούμε το φαγητό, και ιδίως το φαγητό που προτιμούν, ως δέλεαρ στα παιδιά. Παρόλα αυτά, πολλοί γονείς συνεχίζουν να τους τάζουν το φαγητό της αρεσκείας τους για να κάνουν τα μαθήματά τους. Ακόμη και για να φάνε και άλλο φαγητό που δεν είναι της αρεσκείας τους.
Φαγητό για φαγητό δηλαδή. Και κάπως έτσι η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα φιγουράρει στις υψηλότερες θέσεις πανευρωπαΪκά αλλά και παγκοσμίως.
