Οι παρενέργειες αντιρετροϊκών φαρμάκων σχετιζόμενες με τη διατροφή μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη θρέψη του ασθενούς. Για το λόγο αυτό απαιτείται στενή και εξατομικευμένη διαιτολογική παρακολούθηση και υποστήριξη.
Πότε χορηγούνται τα αντιρετροϊκά φάρμακα
Οι ιοί είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί ικανοί να μολύνουν τον άνθρωπο. Το εάν θα προκαλέσουν συμπτώματα λοίμωξης και πόσο έντονα θα είναι αυτά εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες. Οι σημαντικότεροι εξ’ αυτών είναι η λοιμογόνος δύναμη του στελέχους του ιού, το ιϊκό φορτίο που μολύνει τον άνθρωπο και η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του ατόμου.
Σε αντίθεση με ότι ισχύει για τα βακτήρια, δεν διαθέτουμε φάρμακα ικανά να «σκοτώσουν» τους ιούς. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι ο ιός έχει την ικανότητα να εισέρχεται εντός του κυττάρου και πολλές φορές ενσωματώνει το γενετικό του υλικό σε αυτό του κυττάρου. Κατά συνέπεια, για να «σκοτώσουμε» τον ιό, θα πρέπει να θανατώσουμε και το κύτταρο που έχει μολυνθεί. Ακόμη παραπέρα, θα πρέπει να θανατώσουμε και όλα τα κύτταρα που πρόκειται να μολυνθούν από τα υπόλοιπα ιϊκά σωματίδια. Κάτι τέτοιο φυσικά θα είχε καταστρεπτικές συνέπειες για την ίδια τη ζωή του ατόμου.
Τα διαθέσιμα «όπλα» που έχουμε απέναντι στους ιούς είναι τα ιοστατικά φάρμακα. Όταν ο ιός διαθέτει μονόκλωνο RNA ως γενετικό υλικό, ονομάζεται ρετροϊός και τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε εναντίον του αντιρετροϊκά. Αυτά επιδρούν σε διάφορα στάδια των μηχανισμών λοίμωξης. Συγκεκριμένα, μπορούν να παρεμποδίζουν την είσοδο του ιού στο κύτταρο, να αναστέλλουν την διαδικασία πολλαπλασιασμού του γενετικού υλικού του ιού, να εμποδίζουν την έξοδό του από το μολυσμένο κύτταρο και τη μόλυνση άλλου κτλ.
Ποιες είναι οι παρενέργειες αντιρετροϊκών φαρμάκων που σχετίζονται με τη διατροφή
Σε γενικές γραμμές είναι αυτές που μπορεί να έχουν επίδραση στην ικανότητα του ατόμου να σιτιστεί, να πέψει την τροφή, να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά και να απολαύσει το γεύμα του. Το τελευταίο ίσως φαντάζει δευτερεύον αλλά, πίστεψέ με, δεν είναι. Όταν ένας ασθενής δεν απολαμβάνει το φαγητό του, τις γεύσεις, τις μυρωδιές, τότε η σίτιση γίνεται για αυτόν μια υποχρέωση. Μία καθημερινή κουραστική υποχρέωση. Και όλο αυτό καταλήγει τελικά στο να μην τρώει, ή να αποφεύγει να φάει όσο μπορεί. Πάμε όμως να τα δούμε ένα ένα, ξεκινώντας από το τελευταίο.
Παρενέργειες αντιρετροϊκών φαρμάκων σχετιζόμενες με τη διατροφή:
Απώλεια γεύσης
Μία ιδιαίτερα σημαντική παρενέργεια όπως προανέφερα. Επηρεάζει την διάθεση του ατόμου να φάει και άρα να προσλάβει την απαραίτητη ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται. Χωρίς αυτά το ανοσοποιητικό σύστημα αρχικά δυσλειτουργεί και μετά λειτουργεί ανεπαρκώς. Άρα ο οργανισμός καθίσταται ανίκανος να αντιμετωπίσει την ιογενή λοίμωξη.
Ναυτία και έμετος
Παρενέργειες που προέρχονται από το ανώτερο τμήμα του γαστρεντερικού συστήματος. Και τα δύο έχουν ως συνέπεια την ανεπαρκή σίτιση του ασθενή, αλλά με διαφορετικό «μηχανισμό». Η ναυτία δημιουργεί αίσθημα δυσφορίας και αποστροφή του φαγητού. Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής κατά κανόνα έχει και μειωμένη όρεξη. Στην περίπτωση του εμέτου από την άλλη μεριά, η όρεξη του ασθενούς μπορεί να είναι κανονική ή ακόμη και αυξημένη. Όμως, ότι τρώει, εξέρχεται τελικά με τον έμετο και δεν απορροφάται, συνεπώς δεν συνεισφέρει και στη θρέψη. Επιπλέον, ο έμετος, μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ηλεκτρολυτικών διαταραχών, απειλητικών για τη ζωή.
Διάρροια
Όπως ο έμετος, έτσι και η διάρροια απολήγει στην ανεπαρκή πέψη και απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών που προσλαμβάνονται με την τροφή. Επίσης, μπορεί και αυτή να οδηγήσει στην εμφάνιση απειλητικών ηλεκτρολυτικών διαταραχών. Πλέον αυτών όμως, μπορεί να οδηγήσει και σε σοβαρή αφυδάτωση, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ξηροστομία
Άλλη μία ανεπιθύμητη ενέργεια της αντιρετροϊκής αγωγής που επηρεάζει τη σίτιση και τη θρέψη. Αφενός, μειώνει την εφύγρανση και την γλοιότητα της τροφής κατά την μάσηση. Δυσχεραίνεται με αυτόν τον τρόπο η κατάποση. Επίσης, η τροφή παραμένει σχετικά σκληρή και μπορεί να προκαλέσει τραύματα στον βλεννογόνο των παρειών (μάγουλα). Εξίσου σημαντικός όμως είναι και ο ρόλος του σιέλου στην υγεία των δοντιών. Έχω κάνει αναφορά και σε παλαιότερο άρθρο που αφορά την βέλτιστη διατροφή για τα δόντια και τα ούλα και μπορείς να το δεις εδώ.
Φούσκωμα-αέρια
Ανεπιθύμητη ενέργεια που προκαλεί δυσφορία, αμηχανία αλλά μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες στη θρέψη. Γιατί; Γιατί η αυξημένη παραγωγή αερίων, οδηγεί στη διάταση των εντερικών ελίκων. Αυτό, με τη σειρά του, παρεκτοπίζει και συμπιέζει τον στόμαχο. Μειώνεται έτσι ο διαθέσιμος χώρος για την τροφή. Χαρακτηριστικά, ο ασθενής συνήθως αναφέρει «τρώω δυο μπουκιές και φουσκώνω, χορταίνω κατευθείαν».
Διάβασε εδώ περισσότερα για τη διατροφή και το φούσκωμα-αίσθημα μετεωρισμού
Παρενέργειες αντιρετροϊκών φαρμάκων σχετιζόμενες με τη διατροφή: Η λύση βασίζεται και στη διατροφή
Μικρά και συχνά γεύματα, ειδικά ροφήματα, τρόπος κατανάλωσης ροφημάτων, μαγειρικής, συγκεκριμένα τρόφιμα, τροποποίηση σύστασης και υφής τροφίμων, αποκλεισμός ορισμένων τροφών. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα αποτελούν τρόπους με τους οποίους ένας εξειδικευμένος διαιτολόγος μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα που ανέλυσα πιο πάνω. Δεν μπορώ να γίνω πιο συγκεκριμένος σε αυτό, διότι η ανάλυση όλων των διαθέσιμων επιλογών αντιμετώπισης είναι ανέφικτο να γίνει σε ένα άρθρο. Επίσης, κάθε άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίζει διαφορετικό πρόβλημα και διαφορετικής έντασης πρόβλημα. Παρόλα αυτά, αν θέλεις γράψε ένα σχόλιο με το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις και το mail σου κάτω από το άρθρο και θα σου απαντήσω με την πρώτη ευκαιρία.
