Γιατί μεταθέτουμε την ημέρα έναρξης της δίαιτας σε μια ύστερη χρονική στιγμή που ενδεχομένως να μην έρθει ποτέ; Είμαστε φύσει αναβλητικοί; Αρεσκόμαστε σε συνεχείς αναβολές καθώς μας κάνουν να αισθανόμαστε λιγότερες ενοχές; Θα μπορούσαμε πολύ απλά να απορρίψουμε την ιδέα της δίαιτας εν τη γενέσει της . Θα μπορούσαμε να απαρνηθούμε κάθε είδους προσπάθεια των οικείων μας να μας πείσουν πως πρέπει να χάσουμε 10/20/30 κιλά. Άλλωστε ποιος ξέρει καλύτερα τις ανάγκες μας από ότι εμείς οι ίδιοι; Όμως δεν το κάνουμε! Προτιμούμε συχνά την ηρεμία του νου που προσφέρει η αναβολή παρά το άγχος και τις ενοχές της απόλυτης παραίτησης από κάθε είδους προσπάθεια.
Αναγνωρίζεις στον εαυτό σου τα σημάδια;
Υπάρχουν ορισμένα σημεία που μπορεί να υποδεικνύουν μια ατέρμονη εσωτερική μάχη μεταξύ της θέλησης για βελτίωση της ποιότητας ζωής και της αδυναμίας λήψης της απόφασης.
1.’’Από Δευτέρα’’. Ναι, αυτή η φράση όσο και να έχει χρησιμοποιηθεί χάριν αστεϊσμού μεταξύ φίλων και γνωστών, είναι το καμπανάκι μας. Το πρώτο δείγμα προσπάθειας αναβολής. Η Δευτέρα, ναι, είναι μια μέρα όπως όλες, δεν αποτελεί παράγοντα επιτυχίας ούτε το γούρι μας για να πάει καλά η δίαιτα.
2.Αποφεύγουμε άβολες συζητήσεις σχετικά με την υγεία και την διατροφή μας. Ναι, συμβαίνει συχνά να αποφεύγουμε οτιδήποτε οδηγεί στην λογική σκέψη του ‘’πρέπει να ξεκινήσω σήμερα’’. Η αίσθηση του να ‘’ανοίξει η γη να με καταπιεί’’ είναι συχνή μεταξύ των ανθρώπων που αγαπούν τον στρουθοκαμηλισμό.
3. Υποκύπτουμε εύκολα σε διατροφικούς πειρασμούς. Η λαιμαργία συχνά (και αναγκαστικά) οδηγεί σε αναβολή. Γιατί? Μα φυσικά επειδή δεν υπάρχει άλλη λύση. Όταν στην θέα μιας πίτσας ή μιας κρέπας με μπισκότο και μερέντα χάνουμε κάθε μέτρο και από εγκρατείς γινόμαστε ασυγκράτητοι τότε η λύση είναι μια. Αναβολή και ξανά αναβολή μέχρι νεοτέρας. Εάν δεν μπορούμε να επιβληθούμε στο στομάχι μας θα βρίσκουμε πάντα δικαιολογίες για μην πιεστούμε να το κάνουμε. Πολύ πιθανόν, όταν και αν παρθεί η μεγάλη απόφαση να έχει βραχεία διάρκεια ζωής.
Υπάρχει λύση;
Συνήθως η αναβλητικότητα αγγίζει πολλούς περισσότερους τομείς στην ζωή μας και χρειάζεται αρκετή προσπάθεια από μέρους μας για να μην επηρεάζσει το κομμάτι της δίαιτας και της διατροφής. Μια απλή λύση είναι να μην σκεφτόμαστε υπερβολικά τις δυσκολίες και της στερήσεις που έχει η εφαρμογή ενός προγράμματος. Είναι αλήθεια πως θα υπάρξουν πολλές στιγμές που θα πεινάσουμε και θα ζηλέψουμε τον διπλανό που ‘’τρώει ότι θέλει αλλά δεν παχαίνει’’. Αλλά όλες αυτές οι στιγμές έχουν ένα κοινό. Θα περάσουν. Και το αποτέλεσμα θα είναι η επιβράβευση για όλες αυτές τις φορές που προσηλωθήκαμε στον στόχο μας και όλες εκείνες που παραμείναμε ανεπηρέαστοι από τις δυσκολίες που συναντήσαμε στην διαδρομή.
