Γιατί τα παιδιά δεν τρώνε μπρόκολο και κουνουπίδι; Μία νέα έρευνα έρχεται να απαντήσει σε αυτό το τόσο συγκεκριμένο ερώτημα.
Η αποστροφή και η απόρριψη τροφίμων όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι, αλλά και το λάχανο ή τα λαχανάκια Βρυξελλών από τα παιδιά, σύμφωνα με μελέτη, μπορεί και να προκαθορίζεται από το μικροβίωμα τους.
Γιατί τα παιδιά δεν τρώνε μπρόκολο και κουνουπίδι: Φταίει το μικροβίωμα!
Στην στοματική κοιλότητα, τα ένζυμα από τα λαχανικά αυτά και τα βακτήρια του σιέλου μπορεί να παράγουν δυσάρεστες, θειούχες οσμές. Σύμφωνα με έρευνα, φαίνεται πως τα επίπεδα αυτών των πτητικών ενώσεων είναι παρόμοια μεταξύ των γονέων και των παιδιών τους. Ως εκ τούτου αναφέρεται πως γονείς και παιδιά «μοιράζονται» κοινό μικροβίωμα στην στοματική τους κοιλότητα. Επιπλέον διαπιστώθηκε πως η παρουσία υψηλών επιπέδων των πτητικών ενώσεων προκαλούν μεγαλύτερη αποστροφή των παιδιών στα λαχανικά.
Τα σταυρανθή λαχανικά περιέχουν μια ένωση, η οποία παράγει έντονες, θειούχες οσμές όταν ενεργοποιείται από ένα ένζυμο στους ιστούς των φυτών, το οποίο συναντάται επίσης και στο μικροβίωμα της στοματικής κοιλότητας ορισμένων ανθρώπων.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως αυτό το ένζυμο υπάρχει σε διαφορετικές συγκεντρώσεις στο σίελο των ενηλίκων, αλλά τα επίπεδα στα παιδιά και η επίδραση στις διατροφικές τους προτιμήσεις έως τώρα ήταν άγνωστα.
Μπρόκολο και κουνουπίδι περιέχουν πτητικές ενώσεις
Οι ερευνητές προσδιόρισαν αρχικά τα κυριότερα συστατικά που ανευρίσκονται στο ωμό ή στο βρασμένο μπρόκολο ή κουνουπίδι και προκαλούν την έντονη χαρακτηριστική οσμή τους. Στην συνέχεια ρώτησαν 98 παιδιά και γονείς να βαθμολογήσουν τις ενώσεις αυτές.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα το τρισουλφίδιο του διμεθυλίου, το οποίο μυρίζει “σάπιο” και “κλούβιο” ήταν αυτό που βαθμολογήθηκε χαμηλότερα και από τα παιδιά και από τους γονείς. Στην συνέχεια ανέμειξαν δείγματα σιέλου με πούδρα από ωμό κουνουπίδι και ανέλυσαν τις ενώσεις που παρήχθησαν.
Εντοπίστηκαν σημαντικές διαφορές στην παραγωγή πτητικών ενώσεων θείου μεταξύ των ατόμων που πήραν μέρος στην μελέτη. Φάνηκε επίσης, πως τα παιδιά παρουσίαζαν παρόμοια επίπεδα με τους γονείς τους. Αυτό μπορεί να επεξηγηθεί και από το παρόμοιο μικροβίωμα.
Τα παιδιά στων οποίων την σίελο ανευρίσκονταν υψηλά επίπεδα πτητικού θείου αποστρέφονταν τα σταυρανθή λαχανικά περισσότερο. Ωστόσο αυτή η συσχέτιση δεν φάνηκε στο ενήλικο δείγμα ανθρώπων, ο οποίοι φαίνεται να ανέχονται τις γεύσεις με το πέρασμα των ετών.
