Σε παράφραση του πολύ γνωστού ξένου πεζογραφήματος ‘’όταν έκλαψε ο Νίτσε’’ του Ίρβιν Γιάλομ και σε μια δίκαιη ανακατανομή ρόλων όπου τα χρέη της διπλής ψυχοθεραπείας βαραίνουν αποκλειστικά τον διαιτολόγο , θα μπορούσαμε να πούμε πως ο τελευταίος έχει πολλαπλούς και πολύ συχνά αλληλοσυγκρουόμενους ρόλους, καθώς η προσπάθεια συμβουλευτικής , διατροφικής υποστήριξης και η άφεση διατροφικών αμαρτιών ή παραστρατημάτων αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη σε έναν ξέφρενο ρυθμό.
Όταν ‘’έκλεψε’’ ο Νίτσε δεν το εξομολογήθηκε στον διαιτολόγο του φοβούμενος την επίπληξη , προσευχόμενος η ζυγαριά να μην προδώσει τα διατροφικά του ατοπήματα.
Ας τα πιάσουμε όμως από την αρχή
Η γενεσιουργός δύναμη
Ποια μπορεί να είναι η γενεσιουργός δύναμη? Η δύναμη που κινεί κάθε σκέψη που παλεύει να γίνει πράξη, η δύναμη που μετατρέπει το φρούτο σε προφιτερόλ, τα ωμά ανάλατα αμύγδαλα σε γαριδάκια και το νερό σε κόλα.
à Η άρνηση αποδοχής του τι συνεπάγεται η επίσκεψη μας στον διαιτολόγο, επίσκεψη που θα μας βάλει σε ένα πρώτο μονοπάτι προσπάθειας περιορισμού όλων αυτών των συνηθειών που αναστέλλουν κάθε ατομικό εγχείρημα του παρελθόντος για τον έλεγχο του βάρους μας.
àΑν και σε πρώτη ανάγνωση ο ενθουσιασμός και οι προσδοκίες μας ίσως να μας τυφλώνουν, δημιουργώντας μια ουτοπία όπου ‘’ναι μεν πεινάμε αλλά αντέχουμε’’ και ‘’ σιγά μωρέ, μετά την πρώτη εβδομάδα συνηθίζεις’’ ή ‘’ νιώθω έτοιμος να στερηθώ τα πάντα για να πετύχω αυτό που θέλω’’, στην συνέχεια ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις ίδιες προκλήσεις που θέσαμε εξ αρχής. Τελικά ορισμένες στιγμές ‘’πεινάμε, δεν αντέχουμε αλλά κρατιόμαστε’’ και ‘’η πρώτη εβδομάδα είναι δύσκολη όμως και οι επόμενες θέλουνε την ίδια προσπάθεια και υπομονή’’.
à Η παρανόηση πως ο διαιτολόγος είναι ένας από μηχανής Θεός που θα καταφέρει να λύσει τον Γόρδιο δεσμό όλων των λανθασμένων διατροφικών επιλογών του παρελθόντος. Αυτό συνδέεται και με το ότι συχνά, αρεσκόμαστε στο να μετατοπίζουμε το βάρος της προσπάθειας όταν μας φαίνεται μεγάλο σε κάποιον που θεωρούμε πως θα το σηκώσει. Αντίληψη που μας ακολουθεί και στις επισκέψεις μας στον διαιτολόγο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η προσπάθεια είναι ομαδική και συνεργική, ορισμένες φορές ατομική και μοναχική.
Ο μύθος και η πραγματικότητα
Μπορώ να κλέψω στην δίαιτα και να μην το καταλάβει ο διαιτολόγος?
Μπορεί να σας εκπλήξει αλλά ο διαιτολόγος μπορεί να καταλάβει στην ζύγιση εάν έχετε κλέψει το διάστημα πριν τον επισκεφτείτε για το καθιερωμένο σας ραντεβού. Μπορεί να είχατε υπόνοιες βλέποντας το δύσπιστο βλέμμα του καθώς ανεβήκατε στην ζυγαριά, ή όταν δεν λύγισε στις συνεχείς αναφορές σας στο ‘’πόσο τυπικά την έκανα την διατροφή’’. Η εσκεμμένη παράκαμψη γευμάτων με σκοπό την μείωση θερμίδων ‘’μήπως και σωθεί η εβδομάδα’’ μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη παγίδα καθώς ενδεχομένως να αποδώσει, όμως εδώ ισχύει και το ‘’ μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη… τρείς και την κακή του μέρα’’.
Πόσα κιλά πρέπει να χάνω κάθε εβδομάδα?
Φυσικά η απώλεια βάρους όταν η ζύγιση γίνεται σε εβδομαδιαία βάση προσφέρει αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των κρουσμάτων κλεψίματος μέσα στην εβδομάδα γιατί το μεσοδιάστημα μεταξύ των επισκέψεων στον διαιτολόγο είναι μικρότερο άρα μεγαλύτερες και οι πιθανότητες οι συνεχείς ατασθαλίες να ανακόψουν την επιθυμητή απώλεια βάρους.
Η οποία ποια είναι?
Σε αυτό δεν υπάρχουνε τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους. Στην πρώτη επίσκεψη στον διαιτολόγο έπειτα από την λήψη ενός εκτενούς ιατρικού ιστορικού και μετά την λιπομέτρηση θα τεθούν και οι στόχοι σας που θα βοηθήσουν στην κατανόηση του εξατομικευμένου πλάνου διατροφής, παροχή που πολλοί διαφημίζουν πως παρέχουν όμως στην πραγματικότητα λίγοι το κάνουν.
Να κλέψω ή να μην κλέψω ? Ιδού η Απορία
Εάν έχεις πάρει την απόφαση να χάσεις βάρος οποιοδήποτε παραστράτημα εμποδίζει την επίτευξη αυτού του στόχου πρέπει να αποφεύγεται. Η σωστή καθοδήγηση είναι το κλειδί για την μακρόχρονη διατήρηση του επιθυμητού βάρους, γιατί η απώλεια είναι μόνο το πρώτο σκαλί της προσπάθειας μας. Φυσικά ο δρόμος για την διατήρηση δεν είναι δρόμος αποκλειστικά στέρησης και εγκράτειας, αλλά ένας δρόμος συνεχούς προσπάθειας επίτευξης ισορροπιών που θα μας βοηθήσουν να αλλάξουμε δια παντός την σχέση μας με το φαγητό. Εύκολο? Όχι. Ανέφικτο? Όχι
